Πόσο ζουν οι κότες;
Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν τη μακροζωία της κότας.
Η προσδοκώμενη φυσική ηλικία της κότας φαίνεται ότι είναι δύσκολο να προσδιοριστεί με ικανοποιητικό βαθμό ακρίβειας.
Πολλοί παράγοντες επηρεάζουν το πόσο θα ζήσει μία κότα, όπως η ράτσα, οι συνθήκες διαβίωσης, ο σκοπός εκτροφής, το φυσικό περιβάλλον, οι φυσικοί εχθροί, οι ασθένειες, η τύχη.
Το ρεκόρ της γηραιότερης κότας που έχει καταγραφεί το κατέχει η περίφημη Ματίλντα, η κότα που έζησε 16 χρόνια και έφυγε πλήρης ημερών έχοντας διαγράψει μια εντυπωσιακή καριέρα. Όμως πρόκειται για εξαίρεση. Οι περισσότερες κότες ζουν πολύ λιγότερο.
Κοτόπουλα κρεατοπαραγωγής
Τα κοτόπουλα αυτά εκτρέφονται για το κρέας τους. Συνήθως πρόκειται για υβρίδια που έχουν αναπτυχθεί για να αναπτύσσονται γρήγορα και σε ειδικές συνθήκες εκτροφής να δίνουν πολύ και τρυφερό κρέας.
Τα κοτόπουλα αυτά σφάζονται για κατανάλωση πολύ πριν φτάσουν την ωριμότητα.
Στις συμβατικές μονάδες ταχείας εκτροφής οδηγούνται στο σφαγείο στις 5-7 εβδομάδες έχοντας αναπτύξει στη σύντομη ζωή τους βάρος σχεδόν 2 κιλών.
Σε μονάδες εκτατικής βιολογικής εκτροφής χρειάζονται τουλάχιστον το διπλάσιο διάστημα για να φτάσουν εμπορεύσιμο βάρος, λόγω του διαφοροποιημένου σιτηρεσίου που περιλαμβάνει βόσκηση, αλλά και της κινητικής άσκησης των πουλερικών. Τα κοτόπουλα αυτά σφάζονται προς κατανάλωση στην ηλικία των 3 μηνών τουλάχιστον (καθ' υποχρέωση από τον νόμο).
Κότες αβγοπαραγωγής
Οι κότες αβγοπαραγωγής επιλέγονται από ράτσες που έχουν μεγάλη απόδοση στην παραγωγή αυγών ή πρόκειται για υβρίδια που έχουν δημιουργηθεί με σκοπό την πολύ αυξημένη αβγοπαραγωγή. Παρόλα αυτά, ακόμα και αυτές οι κότες αρχίζουν να γεννούν ως πουλάδες από τον 4-5 μήνα και παραμένουν στη μέγιστη παραγωγικότητά τους για περίπου 18 μήνες, ενώ μετά τους 30 μήνες ζωής η αβγοπαραγωγή πέφτει δραματικά.
Αυτό το χαρακτηριστικό τις καθιστά αντι-παραγωγικές για βιομηχανική εκμετάλλευση μετά το δεύτερο έτος ζωής τους, με αποτέλεσμα να θανατώνονται και το κρέας τους να προωθείται ως πρώτη ύλη κυρίως για ζωοτροφές.
Κότες οικόσιτες στην αυλή
Πρόκειται για τις κότες που διατηρούμε και εκτρέφουμε ως οικόσιτες, είτε για το κρέας τους, είτε για να μας προσφέρουν τα φρέσκα αυγουλάκια τους και την όμορφη παρέα τους.
Εφόσον δεν προορίζονται να γίνουν το γεύμα μας, η διάρκεια της ζωής τους εξαρτάται από τις συνθήκες διαβίωσής τους, την προφύλαξή τους από ασθένειες και αρπακτικά και από την προσαρμοστικότητα της ράτσας στην περιοχή εκτροφής.
Οι κότες αυτές μπορεί να είναι κάποιας καθαρόαιμης ράτσας με έμφαση στην ωοτοκία, στην γρήγορη ανάπτυξη βάρους, ή σε συνδυασμό και των δύο χαρακτηριστικών. Μπορούν επίσης να είναι υβρίδια που προμηθευτήκαμε από οργανωμένα πτηνοτροφεία. Τέλος, μπορεί να είναι ντόπιες κότες, χωριάτικες, από αυτές που ζητήσαμε από κάποιον που έχει κότες στην περιοχή μας.
Σε άριστες συνθήκες οι κότες της αυλής μας μπορεί να ζήσουν 5-7 χρόνια, συχνά ακόμα περισσότερο. Κάποιες καταγραφές λένε πως οι κότες μπορούν να ζήσουν κοντά στα 10 έτη, όμως τελικά δύσκολα μια κότα είναι τυχερή να πεθάνει από φυσικά αίτια σε αυτήν την ηλικία.
Ακόμα και οι πιο παραγωγικές μας κότες, μετά τα 3 έτη θα γεννούν από ελάχιστα αυγά ως καθόλου. Από αυτήν την ηλικία και μετά ζουν στο κοτέτσι ως συνταξιούχοι απολαμβάνοντας το σκάλισμα και τα μπάνια σκόνης.
Η προσδοκώμενη φυσική ηλικία της κότας φαίνεται ότι είναι δύσκολο να προσδιοριστεί με ικανοποιητικό βαθμό ακρίβειας.
Πολλοί παράγοντες επηρεάζουν το πόσο θα ζήσει μία κότα, όπως η ράτσα, οι συνθήκες διαβίωσης, ο σκοπός εκτροφής, το φυσικό περιβάλλον, οι φυσικοί εχθροί, οι ασθένειες, η τύχη.
Το ρεκόρ της γηραιότερης κότας που έχει καταγραφεί το κατέχει η περίφημη Ματίλντα, η κότα που έζησε 16 χρόνια και έφυγε πλήρης ημερών έχοντας διαγράψει μια εντυπωσιακή καριέρα. Όμως πρόκειται για εξαίρεση. Οι περισσότερες κότες ζουν πολύ λιγότερο.
Κοτόπουλα κρεατοπαραγωγής
Τα κοτόπουλα αυτά εκτρέφονται για το κρέας τους. Συνήθως πρόκειται για υβρίδια που έχουν αναπτυχθεί για να αναπτύσσονται γρήγορα και σε ειδικές συνθήκες εκτροφής να δίνουν πολύ και τρυφερό κρέας.
Τα κοτόπουλα αυτά σφάζονται για κατανάλωση πολύ πριν φτάσουν την ωριμότητα.
Στις συμβατικές μονάδες ταχείας εκτροφής οδηγούνται στο σφαγείο στις 5-7 εβδομάδες έχοντας αναπτύξει στη σύντομη ζωή τους βάρος σχεδόν 2 κιλών.
Σε μονάδες εκτατικής βιολογικής εκτροφής χρειάζονται τουλάχιστον το διπλάσιο διάστημα για να φτάσουν εμπορεύσιμο βάρος, λόγω του διαφοροποιημένου σιτηρεσίου που περιλαμβάνει βόσκηση, αλλά και της κινητικής άσκησης των πουλερικών. Τα κοτόπουλα αυτά σφάζονται προς κατανάλωση στην ηλικία των 3 μηνών τουλάχιστον (καθ' υποχρέωση από τον νόμο).
Κότες αβγοπαραγωγής
Οι κότες αβγοπαραγωγής επιλέγονται από ράτσες που έχουν μεγάλη απόδοση στην παραγωγή αυγών ή πρόκειται για υβρίδια που έχουν δημιουργηθεί με σκοπό την πολύ αυξημένη αβγοπαραγωγή. Παρόλα αυτά, ακόμα και αυτές οι κότες αρχίζουν να γεννούν ως πουλάδες από τον 4-5 μήνα και παραμένουν στη μέγιστη παραγωγικότητά τους για περίπου 18 μήνες, ενώ μετά τους 30 μήνες ζωής η αβγοπαραγωγή πέφτει δραματικά.
Αυτό το χαρακτηριστικό τις καθιστά αντι-παραγωγικές για βιομηχανική εκμετάλλευση μετά το δεύτερο έτος ζωής τους, με αποτέλεσμα να θανατώνονται και το κρέας τους να προωθείται ως πρώτη ύλη κυρίως για ζωοτροφές.
Κότες οικόσιτες στην αυλή
Πρόκειται για τις κότες που διατηρούμε και εκτρέφουμε ως οικόσιτες, είτε για το κρέας τους, είτε για να μας προσφέρουν τα φρέσκα αυγουλάκια τους και την όμορφη παρέα τους.
Εφόσον δεν προορίζονται να γίνουν το γεύμα μας, η διάρκεια της ζωής τους εξαρτάται από τις συνθήκες διαβίωσής τους, την προφύλαξή τους από ασθένειες και αρπακτικά και από την προσαρμοστικότητα της ράτσας στην περιοχή εκτροφής.
Οι κότες αυτές μπορεί να είναι κάποιας καθαρόαιμης ράτσας με έμφαση στην ωοτοκία, στην γρήγορη ανάπτυξη βάρους, ή σε συνδυασμό και των δύο χαρακτηριστικών. Μπορούν επίσης να είναι υβρίδια που προμηθευτήκαμε από οργανωμένα πτηνοτροφεία. Τέλος, μπορεί να είναι ντόπιες κότες, χωριάτικες, από αυτές που ζητήσαμε από κάποιον που έχει κότες στην περιοχή μας.
Σε άριστες συνθήκες οι κότες της αυλής μας μπορεί να ζήσουν 5-7 χρόνια, συχνά ακόμα περισσότερο. Κάποιες καταγραφές λένε πως οι κότες μπορούν να ζήσουν κοντά στα 10 έτη, όμως τελικά δύσκολα μια κότα είναι τυχερή να πεθάνει από φυσικά αίτια σε αυτήν την ηλικία.
Ακόμα και οι πιο παραγωγικές μας κότες, μετά τα 3 έτη θα γεννούν από ελάχιστα αυγά ως καθόλου. Από αυτήν την ηλικία και μετά ζουν στο κοτέτσι ως συνταξιούχοι απολαμβάνοντας το σκάλισμα και τα μπάνια σκόνης.
